Araştırmacılar, bilişsel dayanıklılığın -geniş amiloid ve tau patolojisine rağmen demansın yokluğunun- miyosit artırıcı faktör 2 (MEF2) gen ailesi ile bağlantılı olduğunu bildirdi. Cambridge'deki Massachusetts Institute of Technology'den (MIT) PhD Li-Huei Tsai ve meslektaşlarına göre, yaklaşık 1.000 kişiyi kapsayan iki veri setinde bilişsel esneklik, MEF2'nin ekspresyonu ve düzenlediği genlerin çoğu ile yüksek oranda ilişkiliydi.
Science Translational Medicine'de bildirdikleri gibi, MEF2 ayrıca bilişsel olarak uyarıcı bir ortama maruz kalan farelerin beyinlerinde daha aktifti. Bu fareler öğrenme ve hafıza görevlerinde daha iyi performans gösterdi. Tsai, MedPage Today'e verdiği demeçte, bulgular "iyi tanımlanmış bilişsel esneklik olgusuna" ışık tuttu. Tsai, "Hem fare hem de insan deneyleri, çevresel zenginleşmeden sonra bilişsel faydaları yönetmede ve nörodejeneratif patolojiye bilişsel dayanıklılığa aracılık etmede MEF2 transkripsiyon faktörleri ailesi için önemli bir role işaret etti" dedi.
Bilişsel dayanıklılığın en güçlü epidemiyolojik belirleyicileri, yüksek eğitim seviyeleri ve bilişsel olarak zorlu meslekler de dahil olmak üzere zihinsel olarak teşvik edici faaliyetlerdir. Daha yeni araştırmalar, bilişsel olarak uyarıcı faaliyetlerde bulunan kişilerin yaşa bağlı hafıza kaybı riskinin daha düşük olduğunu göstermiştir. Bazı asırlık insanlar (yaklaşık 100 yaşına ulaşmış olan kimseler), değişen amiloid beta yüklerine, nörofibriller karışıklıklara ve nöritik plaklara rağmen yüksek bilişsel performans göstermiştir.
Daha önceki araştırmalarda, MEF2 ailesi (MEF2A'dan MEF2D'ye) nörogelişimde rol oynamıştır. Transkripsiyonel aktivitesi nöronal aktivite ile indüklenmiş gibi görünmektedir ve MEF2C lokusu içindeki genetik varyantlar insan zekasındaki farklılıklarla ilişkilendirilmiştir. Çalışmalarında Tsai ve meslektaşları, Mount Sinai Brain Bankası’ndaki 260 kişi ve uzunlamasına, klinik-patolojik bir çalışma olan Religious Orders Study/Memory and Aging Project (Dini Emirler Çalışması / Hafıza ve Yaşlanma Projesi), (ROSMAP)'a katılan 636 kişi de dahil olmak üzere iki depodan veri kullandılar. Yol haritası verilerinin analizi bilişsel aktivite ile biliş arasında anlamlı (P<0.0001) pozitif korelasyon olduğunu göstermiştir.
Genel olarak, yaşamın sonuna yakın bilişsel işlev, beklendiği gibi beta-amiloid plak yoğunluğu ve tau yükü ile anlamlı şekilde ilişkiliydi. Bununla birlikte, insanların küçük bir alt kümesi -% 10'dan az - bilişsel esneklik gösterdi. Artan MEF2C ekspresyonu ve aşağı akış hedefleri hem bilişsel işlev hem de bilişsel esneklik ile ilişkiliydi. İnsan beyin hücrelerinin tek hücreli RNA dizilimi, MEF2'nin dirençli insanların prefrontal korteksindeki uyarıcı nöronların bir alt popülasyonunda en aktif göründüğünü gösterdi.
Tsai ve meslektaşları ayrıca, oyuncaksız kafeslerde yetiştirilen fareleri, birkaç günde bir çalışan bir tekerlek ve yeni oyuncaklarla daha uyarıcı bir ortama yerleştirilen farelerle karşılaştırdılar. MEF2, zenginleştirilmiş ortama maruz kalan farelerin beyinlerinde daha aktifti. Frontal kortekste MEF2 geninin nakavt edilmesi, farelerin zenginleştirilmiş ortamdan faydalanma kabiliyetini bloke etti ve nöronları anormal derecede uyarılabilir hale geldi. Bir fare tauopati modelinde MEF2'nin aşırı eksprese edilmesi bilişsel esnekliği artırdı ve hipereksitabiliteyi azalttı.
Tsai ve meslektaşları, bulguların MEF2 aktivitesinin artırılmasının demansa karşı korunmaya yardımcı olabileceğini öne sürdüğünü söyledi. MEF2 diğer hücre tiplerini ve hücre süreçlerini etkilediğinden, aktive edilmesinin olumsuz etkileri olmayacağından emin olmak için daha fazla araştırmaya ihtiyaç duyulduğunu eklediler. Grup, MEF2'nin nasıl aktive olduğunu belirlemeyi umuyor ve diğer genlerin MEF2 kontrollerinin etkilerini incelemeyi planlıyor.
댓글